Multiverse is een performance, een muziekcollectie en een museum van plastiek.
Multiverse begon als een platencollectie, vinyl gerangschikt op kleur. Vooral in de sectie house- en punkplaten vind je alle kleuren van de regenboog. Met die exotische kleuren in de hand ben ik de muziekschijven letterlijk fysiek gaan schikken. In dit kleurenpallet ontstond niet alleen een soundtrack, er ontpopte ook een onderzoek naar 'het ronddraaien'. Of beter: doordraaien.
Een vinylschijf wordt geperst en heeft een groef waar de naald doorheen gaat. Verschillende platenspelers die simultaan in een constellatie aan het draaien zijn, kan je als tandwielen van een mechanisme zien. Zoals de tandwielen van een transformerende machinerie draaien, komt de vraag op of deze zich tot sturing aandient of uit toevalligheden bestaat. De performer voert de bediening uit maar ontsnapt toch aan de routine. Telkens moet hij het geheel van de nodige precisie voorzien, altijd loopt iets toch anders dan voorzien. Hij is door het spel in dit mechanisme begeesterd. Zijn arrangementen van muziek en objecten zijn een geestdriftige poging om te ontkomen. Weg uit de wederkerigheid van de cirkel, bevrijd als operator van een plastieken schepping.
Circulaire mechanismen drukten gaandeweg een vorm van circulair denken uit. Multiverse wil een antwoord zijn op die circulaire constructies. Een mechanisch en wederkerig patroon is een systematische constructie waar wij vaak op berusten. Multiverse heeft de ambitie om uit die continu wederkerige paden van de verbeelding te ontsnappen.
Multiverse geeft daar op een imaginaire en retro- kosmische esthetiek een antwoord op.
Productie: Campo
Dramaturgie: Dries Douibi
Advies: Matias Daporta
Licht en geluid: Bart Huybrechts
Technische ondersteuning: Simon Van den Abeele
Dank: Oneka von Schrader, Kunstenwerkplaats Pianofabriek & Vooruit
